සිංහලයින්ගේ ජයගැනීම

කැප්පෙටිපොල නිලමේගේ නියෝගය පරිදි වෙඩිබෙහෙත් තුවක්කු ආදී සියල්ලම ගෙනගොස් බදුල්ලේදී ඉංගී‍්‍රසීන්ට භාරදී ඔවුන් ප‍්‍රකාශ කලේ කැප්පෙටිපොල කැරලිකාරයිනගේ සිරභාරයට පත්වූ බවයි. නමුත් එය බොරුවක් බව ඉංගී‍්‍රසීන්ට නොවැටහුනා නොවේ.එහෙත් ඉංගී‍්‍රසීන් ප‍්‍රකාශ කලේ වෙඩිබෙහෙත් තුවක්කු ආදිය නැවත එවූ නිසා කැප්පෙටිපොල නියම වීරයෙක් බවයි. කැප්පෙටිපොල උතුමාණන් පටන් ගත් කැරැුල්ල එන්න එන්නම දෙගුණ තෙගුණ වෙමින් දිනන්නට විය. එයට බියපත් වූ ජෝනි දොයිලි එය නවතන්නට උපායක් සෙවීය. එය නම් සයිමන් සෝයස් සහ ඇහැලේපොළ අධිකාරම්තුමා එදෙසට පිටත්කොට හැරීමයි. එහෙත් ඔවුන් කියන ලද චාටු කතා කිසිවක් නොඇසූ සිංහලයින් සිය කාර්ය අකුරටම ඉටු කලෙන් අන්තිමට සුද්දටත්් ඇහැලේපොලටත් තමන්ගේ දිවිය රැුකගෙන පෙරලා එන්නට සිදු විය. සාකච්ඡුා මාර්ගයෙන් ප‍්‍රශ්ණය විසදගන්නට නොහැකි බව වටහාගත් ඩොයිලි විසින් ඉහල නිලධාරීන්ට පණිවිඩ යවන ලද්දේ මේ යුද්ධය සංසිදවන්නට නම් යුද්ධ හමුදාවක් සූදානම් කරන ලෙසයි. වෙල්ලස්ස,බිම්තැන්න,කොත්මලේ,උලපනේ,කොත්මලේ හා හේවාහැට කැරලි දුමාරයෙන් වැසීයත්ම මහා වර්ෂාවක් ඇදහැලෙන්නට විය. මේ වර්ෂාව කෙතරම් ඇතිවුවත් ඒ නිසා කැරැුල්ල කිසිදු දිනක නතර කරන්නට නොවීය. ඒ වර්ෂාව නිසාම මහා ගංවතුරක්ද ඇති වී සිව්පා සතුන් මෙන්ම මිනිසුන්ටද බොහෝ හානියක් විය. එයින් සිදුවූ විපත කොපමණද කියතොත් තමන්ගේ ගේ දොරවල් කැඞී බිදී බොහෝ පිරිසක් හඩ හඩා ඇවිදිද්දී ඇතමෙක් තමන්ගේ දරු දැරියන් නැතී වූ ශෝකයෙන් හඩ හඩා ඒ මේ අත පිස්සන් මෙන් ඇවිදින්නට විය. හැම පැත්තෙන්ම පෙනෙන්ට තිබුනේ ශෝකය මුසු වූ මුහුණු හා කදුලින් පිරි නෙතගමය. දස දෙසින් ඇසෙන්නට වූයේ ශෝකලාපයන්ගෙන් යුතු අදෝනාවන් මිසක් සතුටින් පිරි වදන් නම් නොවේ. මිනිසුන්ට හානි පමුණුවමින් ගලන ලද මේ ගංවතුර නිසා ඉංග‍්‍රීසීන්ට සිදුවූයේ කියා නිම් නැති පාඩුවකි. දින කිහිපයකින් ගගදිය පහව ගියෙන් ඉංග‍්‍රීසීන් සේනා රැුස්කරවමින් නැවත කටයුතු අරබන්නට විය. 

මඩකලපුවෙන් හා මහනුවරින් යුධභටයින් වෙල්ලස්සට පැමිණෙන බව දැනගත් සිංහලයින් පැමිණ අතරමග රැුක සිටියේය. මේ කිසිවක් නොදන හය හතර නොදත් කිරිකැටියන් ගුටිකන්නාක් මෙන් ඉංග‍්‍රීසීන් කිසිදු බලාපොරොත්තුවකින් තොරව වේගවත් පහරවල් වැදෙන්නට විය. ඒ මරුපහරින් ඉංගී‍්‍රසීන් මහත් පසූබෑමකට පත්විය. තව තවත් ඉදිරියට පිය නගන්නට ඔවුන්ට ශක්තියක් නොවීය. ඔවුන් කෙතරම් වෙහෙස වුවත් මේ සටන දිනන්නට නොහැකි බවත් නැවත අඩියක් හෝ ඉදිරියට තබන්නේ නම් එයින් සියලූ දෙනාටම පරලොව යන්නට මිසක් ජයක් අත් නොවන බවත් මැනවින් ඉංග‍්‍රීසීන් වටහාගෙගෙන සිටියේය. ඒ සටන අවසන් වූූයේ ජෝන් දොයිලි තුමාගේ නිවස පෙනෙන මානයේය. එය දැනගත් සිංහලයින්ට ඉහවහා ගිය සතුටක් ඇති විය. එසේම සිංහලයින් යුද්ධ කිරීම යනු සෙල්ලම් කිරීම හා දෙයක් විලසිනි. 

” සිංහලයිනි සුදු ජාතිකයින් හමුවන හැම තැනකදීම ඔවුන් මරා දමව්” යනුවෙන් කැරලි නනායකයින් ජනතාව දැනුවත් කොට තිබුණි.  ඒ නිසාම සිංහලයින්ට හසු වූ හැම සුදු ජාතිකයෙක්ම පෙති පෙති කපා මරා දමන්නට විය.