කන්දඋඩරට පාවාදීම

         
මේ ශී‍්‍රලංකාද්වීපයේ රජකම් කළ ශී‍්‍ර වික‍්‍රම රාජසිංහ රජුගේ සහ එම කාල පරාසය තුළ ලංකාවේ දිවි ගෙවූ ් නායකයින්ගේ අතර පැවතුනු නොයෙක් බෙදුම්වාදීකම් නිසා මේ ශී‍්‍ර ලංකාද්වීපය පරදේසක්කාරයින්ට පා පන්දුවක් බවට පත්විනි. එය අදටද වලංගුය. එහෙත් එය හෙටටත් මුලූ මහත් අනාගතයටත් පිටුවහලක් කරගන්නාවද යන එක ගැන සිතීම අප සතුය. බුදු රජාණන් වහන්සේ තෙවරක් වැඩි මේ පිංබිම එක එකා බේදාගන්නට වෙර දරන නිසාම නොයෙක් අය අතර මෙන්ම අප අතරද අසම්මත බෙදුම්වාදීකම් නිර්මාණය වී ඇත . මේ සියල්ලටම මූලික හේතුව වී ඇත්තේ අසීමිත බල තණ්හාවයි. එහෙත් ඒ කොපමණ බල තණ්හාවන් තිබුනත් එය රැුකගෙන දිවි ගෙවිය හැක්කේ සීමිත කාල පරාසයක් බව අප කිසිවෙකුත් නොසිතයි. එසේම එම බලලෝභිකම් කිරීමෙන් අන්‍යයන් තමන් හා කතුරන් විලසින් නිර්මාණය වන බව අප සියල්ලෝම මැනවින් දනිතත් එය නිතරම නොසිතන නිසා අප සියල්ලෝම මහා නින්දිත පිරිසක් විලසින් නිවටයින් ලෙස අද පරදේසක් කාරයින්ගේ අතකොලූවක් විලසින් රගදෙන්නට පෙළඹී ඇත .  ඒ නිසාම දුප්පත් පොහොසත් භේදයකින් තොරව අප සියල්ලෝම නොවිදිනා දුක් ගැහැට විදින්නට කාලය උදාකරගෙන ඇත . එය විසදාලිය හැක්කේ සිංහලයින් වන අප අපටම මිසක් වෙන කිසිවෙකුට නම් නොවේ. 
එදා කන්ද උඩරට ඉංගී‍්‍රසීන්ට අත්පත්වීමෙන් පසුව ගිවිසුම් අත්සන් කළයුතු විය. එබැවින් එම ගිවිසුම් පත‍්‍රය සකසන ලද්දේ එවකට ගාම්භීර එඩිතර මහතෙරුන් වහන්සේ නමක් වූ වාරියපොල ශී‍්‍ර සුමංගල මහ නායක හිමියන් විසිනි. එය වගන්ති දොළොසකින් සමන්විතව සකසා 1815 මාර්තු 02 වන දින මහනුවර මගුල් මඩුවේදී දෙපක්‍ෂයේම අත්සන් තැබීමෙන් පසුව එංගලන්තයේ 3 වන ජෝර්ජ් රජු විසින් හෙළදිව පාලනය කෙරිනි. එහෙත් කටයුතු සියල්ල මෙහෙයවන ලද්දේ ජෝන ඩොයිලි නමැත්තෙකි. එහිදී මෙරට තුළ රට පාලනය කරීමට පත්කරනු ලැබූ බොහෝ සිංහල බලධාරීන්  අතර නොයෙකුත් එදිරිවාදීකම් හා බෙදුම්වාදීකම් සිදුවිනි. අහැලේපොල මොල්ලිගොඩගේ පරම හතුරෙකි. එනිසාම දෙදෙනාට දෙදෙනා යටහත් පහත් වන්නට කැමැත්තක් නොතිබුනි. එයම මනා අතකොලූවක් කරගත් ඉංගී‍්‍රසීන් එය කඩුවක් කර මුලූමහත් සිංහල ජාතියේම හිස සිදලන්නට කටයුතු මෙහෙයවන ලදි. මේ ඇහැලේපොල හා මොල්ලිගොඩගේ උදව් නිසාම කන්දඋඩරට ඉංගී‍්‍රසීන්ට අත්පත් විය. එසේ නොවන්නට අදටත් අප එඩිතර නිරභීත සිංහල ජාතියකි. 
ඇහැලේපොලට කන්දඋඩරට දිවි ගෙවූ කිසිදු ඇමතියෙකු කැමතිවූයේ නැත . එසේම ඔහු මහාතානාන්තරයක් දරන්නේ නම් එයට විරුද්දව නැගී සිටින්නට බොහෝ සිංහලයින් පිරිසක් එකතුව සිටයහ. එය මැනවින් හදුනාගත් අහැලේපොලද දන්වා සිටියේ් රටේ රැුකියාවක් නොකර විවේකයෙන් කල් ගෙවන බවයි. ඒ නිසාම අධිකාරම් ධූරය මොල්ලිගොඩටත් උපඅධිකාරම් ධූරය කපුවත්තේ නිලමේට පැවරුනි. ඇහැලේපොල විවේකීව සිටියත් ඔහු සිතන පතන හැම මොහොතකම කටයුතු කලේ එංගලන්තයේ සුද්දන් හිදගත් සිංහල සිංහාසනයේ තමන් කවදාහෝ හිදගන්නා අදහසිනි. අදටන් ඒ අයුරින් නිවට නියාලූ තුච්ච පාහර නින්දිත අදහසින් පරදේසක්කාරයින්ට කත් අදින්නවුන් මේ හෙළදිවේ ඒ අයුරින්ම දිවි ගෙවයි. ඒ කලූසුද්දන්ගෙන් ජනිතවූවන් බව අප දනිමු. එදා ඇහැලේපොල පරදේසක්කාරයින් සමග කෙතරම් විප්ලව කලත් සිංහාසනය ලැබගන්නට නොලැබුනි. ඔහු නිකමෙක් අයුරින් තිබුන තාන්න මාන්නද අහිමි කර ගත්තේ අද සිටින පාහර ජඩ දේශපාලූවන් යැයි කියා ගන්නා කිසිදු අනක් ගුණක් නැත්තවුන් විලසිනි. ඔවුන් බලය තිබෙන තුරු රගදෙන්නටත් මොරදෙන්නටත් උත්සහ කරයි. ඒ බලය නැතිවූ තැන එය නැවත ලැබ ගන්නට වෙර දරයි. එහෙත් ඒ හැම කාලයකදීම ඔවුනොවුන් කා කොටගන්නවා මිසක් ලබන ලද ධනයක් හෝ දිවියක් නැත . එයින් අන්තිමට තාඩනයට පීඩනයට පත්වන්නේ එදා පටන් අද දක්වාම අසරණ මිනිසුන්ම පමණි. සිංහලයා යනු එඩිතර නිර්භිත ජාතියකි උපතේ පටන්. එහෙත් මේ රටට පත් වී ඇති පාලකයින් යැයි කියා ගන්නා තක්කඩි රැුල ඔවුන්ට සුර සැප විදින්නට අවැසි අයුරින් නොයෙකුත් නීතිරීති සකසමින් සියලූම සිංහලයින් හිර කොට ඇත . එය අප සිංහලයින්ටම නොදැනෙන්නට ඉංගී‍්‍රසීන්ට කරගන්නට බැරි වූ සියල්ල අප අතින්ම කරගෙන ඇත . ඔවුන් අප කි‍්‍රස්තියානි කරනය කරන්නට බැරිතැන නරක බෞද්ධයින් බවට පත්කර හමාරය. මෙය අප දැන්වත් සිතිය යුතු බව සිහියට නොගතහොත් අපට අනගාරික ධර්මපාල තුමා කීවාසේ මුහුදට පැන මැරෙන්නට මිස වෙන කිසිවක් කරන්නට ඉතිරිව නැත . 

Komentar

Postingan populer dari blog ini

මෛත්‍රී වර්ණනාව/මෙත් ගුණ වරුණ

ඔබ ඔබේ දිවිය තුළ ඉගෙනුම නැමති පහන් සිල දල්වන්න

:: සමාජයට මුදහරින වදන් යහපත් වන්නේ නම් ::