විඩාබර මනසකට අදිටනේ මග සොයා

සිංහලයා මුල්කාලීනව කිසිවකුට අත නොපා ජීවත් වූ ස්වාධීන පුද්ගලයෙකි .එහෙත් අද වන වනවිට සිං විට සිංහලයා සියලුම පරදේශක්කාරයින් ගේ අතකොලුවක් බවට පත්වී හමාරය .ඒ නිසා ම හැම සිංහලයෙක්ම තමන්ගේ නිවසේ භූමියෙන් අකා මකා දමා පිටරටින් ගෙනෙන පාන් පිටිවලින් පාන්පිටි වලින් හදන ආහාර පාන පරිභෝජනයට හුරු පුරුදු වී ඇත .ඒ නිසා ම නොයෙකුත් රෝගී තත්ත්වයන්ට ගොදුරු තත්ත්වයන්ට ගොදුරු වී හමාර ය .මානසික ආතතීන්ගෙන් පීඩිත පුද්ගලයින් බවට සිංහලයා අද වන වනවිට පත්වී හමාරය .දුරකථන ටැබ්  පරිගණක හා නොයෙකුත් විද්‍යුත් මෙවලම් සිංහලයාගේ අතට පත් පත්කිරීම ත කිරීම තුළින් සිංහලයා සිතින් සිතා මොලෙන් කල්පනා කර කටයුතු නොකරන තත්ත්වයට පත් වී හමාරය .එහෙත් පෙර සිංහලයින් සතු දැනුම කොච්චරදැයි කිරා මැන බැලීමට නොහැක.ඒ නිසාම අදටත් වීර කැප්පෙටිපොල ශ්‍රීමතාණන්ගේ හිස් කබල එංගලන්තය පර්යේෂණ කරමින් පවතී.මුල්කාලීනව සිං කාලීනව සිංහලයා තමන්ගේ ඇඟපත මහන්සි කරමින් අල දෙල් කොස් බතල වී මෙනේරි කුරහන් ආදී දේශීය නිෂ්පාදනය ආහාර පාන පරිභෝජනය කරමින් නිරෝගිමත් දේහ සම්පත්තියෙන් යුතුව කටයුතු කළහ . එහෙත් අද වන විට වනවිට සමහර සිංහලයෙන් කුරහන් මෙනේරි අල බතල මොනව

සිංහල ජාතියේ මලගම                    කරන්නට සම්බුදු දහම හෙළදීපෙන්                මකන්නට උඩගෙඩි දී දී අත්පොලසන්             ගසන්නට සැරසෙන සැවොම නැවතෙන් මෙය අසන්නට මින් පෙර දිනෙක හෙළදීපයෙ      යටත්කොට උන් ඒ පරයො කොයිදැයි අප         සිතන්නට කාලය පැමණ ඇත සිහලූන්       නැගෙන්නට මෙය ඔබෙ සිතට ගනු සිහලූන්     හැදෙන්නට නිලමේ මොල්ලිගොඩ සමගින්     ඇහැලෙපොල කළ ඒ විනාශයෙ ඵලයන් තමයි                බොල උඩරට කන්ද අල්ලන්නට                    උදව්කල හින්දා මෙහෙම සිහලූන්හට             උනා බොල මත්දිය බෝතලය උකුලේ                  තියාගෙන වක්කර බිබී වික්කා අපෙ                     නවාතැන මෙතරම් මෝඩ නිවටුන් හැම          කෙළෙගුණ නාදුන නිසා මෙය වූවේ සිතනු                   මැන වක්කර බිබී රත්කරගෙන                    මත්වතුර අස්කර සිරිත් ගැතිකම්                  කරවමින් පර ආවත් වැටි වැටී එලෙසින්               බොහෝ දුර මේ මහ විපත් බල ඉතිහසෙ              මතක් කර පාවා දුන් නිසා උඩරට                    නිලමෙවරු ජීවාලෝකෙ සිඹගත්තෙ                    මහත්වරු කලිසම් කබා බැනියම්             

කැප්පෙටිපොල නිලමේගේ නියෝගය පරිදි වෙඩිබෙහෙත් තුවක්කු ආදී සියල්ලම ගෙනගොස් බදුල්ලේදී ඉංගී‍්‍රසීන්ට භාරදී ඔවුන් ප‍්‍රකාශ කලේ කැප්පෙටිපොල කැරලිකාරයිනගේ සිරභාරයට පත්වූ බවයි. නමුත් එය බොරුවක් බව ඉංගී‍්‍රසීන්ට නොවැටහුනා නොවේ.එහෙත් ඉංගී‍්‍රසීන් ප‍්‍රකාශ කලේ වෙඩිබෙහෙත් තුවක්කු ආදිය නැවත එවූ නිසා කැප්පෙටිපොල නියම වීරයෙක් බවයි. කැප්පෙටිපොල උතුමාණන් පටන් ගත් කැරැුල්ල එන්න එන්නම දෙගුණ තෙගුණ වෙමින් දිනන්නට විය. එයට බියපත් වූ ජෝනි දොයිලි එය නවතන්නට උපායක් සෙවීය. එය නම් සයිමන් සෝයස් සහ ඇහැලේපොළ අධිකාරම්තුමා එදෙසට පිටත්කොට හැරීමයි. එහෙත් ඔවුන් කියන ලද චාටු කතා කිසිවක් නොඇසූ සිංහලයින් සිය කාර්ය අකුරටම ඉටු කලෙන් අන්තිමට සුද්දටත්් ඇහැලේපොලටත් තමන්ගේ දිවිය රැුකගෙන පෙරලා එන්නට සිදු විය. සාකච්ඡුා මාර්ගයෙන් ප‍්‍රශ්ණය විසදගන්නට නොහැකි බව වටහාගත් ඩොයිලි විසින් ඉහල නිලධාරීන්ට පණිවිඩ යවන ලද්දේ මේ යුද්ධය සංසිදවන්නට නම් යුද්ධ හමුදාවක් සූදානම් කරන ලෙසයි. වෙල්ලස්ස,බිම්තැන්න,කොත්මලේ,උලපනේ,කොත්මලේ හා හේවාහැට කැරලි දුමාරයෙන් වැසීයත්ම මහා වර්ෂාවක් ඇදහැලෙන්නට විය. මේ වර්ෂාව කෙතරම් ඇතිවුවත් ඒ නිසා කැරැුල්ල කිසිදු දිනක නත

කැප්පෙටිපොලට අවශ්‍යය කරන තුවක්කු වෙඩිබෙහෙත් ආදිය සියල්ල ඔහුට ලබා දුන්නේය.කැප්පෙටිපොල නියම රණසූරයෙකි. එය ඔහුගේ ආරෝහ පරිණාහ දේහයෙන් හා ඝණව වැඩුනු රැුවුලින් මෙන්ම තේජාන්විත බැල්මෙන් හා පුලූල් නලල් තලයෙන්ද මැනවින් විදහා පායි. මහා ප‍්‍රතාපවත් භාවයෙන් වැඩ කටකටයුතු මැනවින් මෙහෙයවන්නට ඉතා දක්‍ෂ හා කාර්යසූරයෙක් වූ වීර කැප්පෙටිපොල උතුමාණන් වෙල්ලස්සට ලන්වන බව දැනගත් සියලූ දෙනා උන්වහන්සේ පිළිගන්නට මහත් පිරිසක් එකතුව සිටියහ. එසේම උන්වහන්සේ එදෙසට යන අතර මගදීම ජාතිකානුරාගයෙන් යුතුව ඔහුට ආණ්ඩුකාර තුමා පවරන ලද කාර්ය අමතක කර දැමීය. කැප්පෙටිපොල නිලමෙතුමා කැරැුල්ලට එකතුවන්නට වෙල්ලස්සට පැමිණි බව දැන ගත් සියලූම සෙන්පතියන් ඔහුව පිළිගන්නට එක්රොක් වී සභාවක් පවත්වන්නට විය. එහිදී සියලූමදෙනාගේ හදවත් තුළ තිබුනේ එකම චේතනාවක් හා වේදනාවක් පමණි. එනම් ඔවුන් සියලූම දෙනා සිතුවේ පරදේසක්කාරයින් සියලූම දෙනා මෙරටින් පන්නා දම් අපගේ සිංහල සංස්කෘතිය හා ශිෂ්ටාචාරය මැනවින් රැුකගතයුතු බවයි.  ඔවුන් පවත්වන්නට යෙදුනු සභාවේ මුලසුන හොබවන ලද්දේ වීර කැප්පෙටිපොල උතුමාණන්ය. එම සභාව පවත්වන්නට පටන්ගත් මොහොතේම එක් එඩිතර සිංහලයෙක් සභා ගැ

සිංහල සිංහාසනයේ ඉදගන්නට ගිජුලිහිණියෙකු අයුරින් කටයුතු කළ ඇහැලේපොලට අවසන සිදුවූයේ නිකමෙකු අයුරින් සිංහාසනය ලග දකුණු පසට වී හිදිමින් පරදේසක්කාරයින්ගේ කකුල් ලෙවකන්නටම පමණි. ඔහුට ලංකාවේ තිබුණු ඉහලම තැන ලැබුණට ඒ ඉංගී‍්‍රසීන්ට යටත්ව දිවිගෙවන සමය තුළ පමණි. කෙසේ වෙතත් කල් ගතවන විට සියලූම සිංහලයින්ට දැනුනේ ඔවුන් දැන් පහත් පිරිසක් බවට පත්වී ඇති හැඩයකි. සිංහලයින් සතුව තිබූ මනා ශික්ෂණය වියැකෙන්නටත් කලක පටන් පැවැතෙන්නට වූ කුල සිරිත් සියල්ල වියැකෙන්නට විය. උඩරට නිලමේ වරුන්ට මහා මරු පහරක් මෙන් ඔවුන්ගේ ආදායම් තත්වයන් සියල්ලම පහල වැටෙන්නට විය. ඒ තුළින් මුස්ලිම් වරුන්ට මහත් ධනස්කන්ධයක් ලැබෙන්නට විය. ඒ නිසාම මුස්ලීම්වරු බලයෙන් බලයට අද වගේම එදත් පත්වන්නට වෙර දැරීය. එහෙත් එය අද වගේම එදත් මැනවින් හදුනාගත් සිංහලයින් නැගී සිටින්නට පටන් ගත්තත් එයට හරියාකාර නායක්ත්වයක් සපයන්නට කෙනෙකු නොවීය. පසුකාලීනව වෙල්ලස්සෙන් ගමන් ඇරඹූ  දොරේ සාමී නැමති සිංහයෙක් ගැන සිංහලයින්ට ඉව වැටුනි. ඔහු ගෙයක් ගෙයක් පාසා ගමන් කරමින් සිංහල සිංහාසනය බේරාගන්නට වෙරදරන්නට විය. සිංහල ජාතියට හා බුද්ධාගමට වන විපත ගැන මොහු ඉදිරියට පියමැන්නේ භික