විඩාබර මනසකට අදිටනේ මග සොයා

සිරිලක සුසිරි දම් පෙළපත අහිමි වෙලා පිටපත් රචනයක් පමණක් ඉතුරු වෙලා නැහැදුනු නුගුණ දුගුණයකින් වියරු වෙලා අම්මත් පියත් නොහදුනවුන් ජනිත වෙලා පෙරකල කොසොල් රජු අලූයම දකින ලද සිහිනය මෙකල සිරිලක්දිව මවන ලද දරුවන් මරුවො විලසින් මෙහි උපත ලද විරුවන් විලස මව්පිය පන නසති අද සිත තුළ බදින ආශා බැමි මතම හිද ගත තුළ රුහිරු දියකළ මව් දෙපිය අද සිහිකර නොයිද මව්පියො විදි දුගිනි කද දෙඅතින් ඔබේ මව්පිය ගෙල සිදිනවද සුසිරිත් දහම් පෙලපතකින් පැවත ආ සිරිලක් මවුන් තුළ රාගයෙන් පීඩිතව මොහයෙන් ලතෙත්වූ කුලූණු සිත් මියැදෙමින් සොදුරු සිත් සියල්ලම අදුරු කරමින් ආශාව නැමති සරාගී මරුවගේ සිතගටම වශී වී පුංචි මල් කැකුලූවන් දරුවන්ද වනසමින් ගෙවෙන මේ නිමේෂයෙ දෙමාපියො අසරණය. ඉපදුනෙ පුතේ අප මව්පිය දෙදෙන නිසා නොකැඩුනෙ දෑත දෙපයද අප හැදුව නිසා මනසට නැණස එකලෙස යා කරපු නිසා මිනිසුන් විලස හැසිරෙති අප දුකම නසා කදුලැලි කැටය නෙතුයුග මත තබාගෙන කිරිකැටි දරුවො ලයතුරුලේ හොවාගෙන දෙතනය මුවට තබමින් මුව වසාගෙන මතකද පොවපු කිරිබිදු රස වඩාගෙන නාඩන් පුතුනෙ නාඩන් මගෙ සුදු පුතුනේ අතගා සිරස සිඹ දෙතනය මුව හොවනේ සරදම් නොකර